De Academie voor Schilderkunst volgens de vormprincipes tot 1840

De ware beeldende kunstenaar is iemand die voor de creatie van zijn kunstwerk een bepaalde weg behoort af te leggen. De eerste impuls gaat onvermijdelijk uit van onze zichtbare wereld. Hij kiest er stukken uit, registreert ze en zoekt vervolgens oplossingen voor vormproblemen.
Tenslotte creëert hij, wat in feite slechts reproduceren of herscheppen is. Doorheen al deze stappen speelt zijn persoonlijkheid een rol. Dit wordt immers van elk kunstwerk verwacht. We spreken dan van zijn registratie, zijn oplossingen, het is zijn manier van herscheppen.
Omstreeks 1840 ontstaat de fotografie. Terwijl men voordien als kunstenaar deze processen zelf diende door te maken is dit nadien niet langer nodig.
Het oplossen van vormproblemen is hier cruciaal. Het is namelijk dit wat de fotografie kan overnemen, helaas met een enorm persoonlijkheidsdeficit tot gevolg. Een schilderij dat niet volledig op eigen kracht wordt geschilderd bevat een verminderd persoonlijkheidsgehalte, terwijl het in informatief of esthetisch opzicht zondermeer hoogstaand kan zijn. Het verschil in resultaat is zichtbaar hoewel dit verschil in eerste instantie geen kwaliteitsverschil , maar een typeverschil uitmaakt.